گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:بادست مرا زان سر اندر سر و در سبلت پرباد چرا نبود سرمست چنین دولت

❈۱❈
بادست مرا زان سر اندر سر و در سبلت پرباد چرا نبود سرمست چنین دولت
هر لحظه و هر ساعت بر کوری هشیاری صد رطل درآشامم بی‌ساغر و بی‌آلت
❈۲❈
مرغان هوایی را بازان خدایی را از غیب به دست آرم بی‌صنعت و بی‌حیلت
خود از کف دست من مرغان عجب رویند می از لب من جوشد در مستی آن حالت
❈۳❈
آن دانه آدم را کز سنبل او باشد بفروشم جنت را بر جان نهم جنت

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۳۲۸

تصاویر

کامنت ها

هنگامه حیدری
2015-01-25T23:47:35
در بیت آخر می فرماید :آن دانه ی آدم را کز سنبل او باشدبفروشم جنت را بر جان نهم جنتدر نسخه تصحیح شده مرحوم استاد فروازانفر ج 1 ص 197 هم بدین شکل آمده است.گمانم این است که به جای جنت دوم می بایست و بهتر است منت به کار رود. چرا که هم از تکرار واژه جلوگیری می شود و هم اینکه شاعر بر جان منت می نهد نه جنت....والله اعلم بالصواب
نادر..
2018-02-07T17:20:16
می از لب من جوشد...