مولانا:سماع آرام جان زندگانست کسی داند که او را جان جانست
❈۱❈
سماع آرام جان زندگانست
کسی داند که او را جان جانست
کسی خواهد که او بیدار گردد
که او خفته میان بوستان‌ست
❈۲❈
ولیک آن کو به زندان خفته باشد
اگر بیدار گردد در زیان‌ست
سماع آن جا بکن کان جا عروسیست
نه در ماتم که آن جای فغانست
❈۳❈
کسی کو جوهر خود را ندیدهست
کسی کان ماه از چشمش نهانست
چنین کس را سماع و دف چه باید
سماع از بهر وصل دلستان‌ست
❈۴❈
کسانی را که روشان سوی قبله‌ست
سماع این جهان و آن جهانست
خصوصا حلقه‌ای کاندر سماعند
همی‌گردند و کعبه در میانست
❈۵❈
اگر کان شکر خواهی همان جاست
ور انگشت شکر خود رایگانست
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۳۳۹
تصاویر
کامنت ها