گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:در این خانه کژی ای دل گهی راست برون رو هی که خانه خانه ماست

❈۱❈
در این خانه کژی ای دل گهی راست برون رو هی که خانه خانه ماست
چو بادی تو گهی گرم و گهی سرد رو آن جا که نه گرما و نه سرماست
❈۲❈
تو خواهی که مرا مستور داری منم روز و همیشه روز رسواست
تو میرابی که بر جو حکم داری به جو اندرنگنجد جان که دریاست
❈۳❈
تو پر و بال داری مرغ واری به پر و بال مردان را چه پرواست
نجس در جوی ما آب زلالست مگس بر دوغ ما بازست و عنقاست
❈۴❈
صلا ای آفتاب لامکانی که ذره ذره از تابش ثریاست
بحمدالله به عشق او بجستیم از این تنگی که محراب و چلیپاست
❈۵❈
دهل برگیر و در بازار می‌رو ندا می‌کن که یوسف خوب سیماست
دریدم پرده ناموس و سالوس که جان من ز جان خویش برخاست

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۳۵۵

صوتی یافت نشد!

تصاویر

کامنت ها

بابک
2020-01-19T17:40:42
آن‌چه در اجتماع ، بنا برمعیارهای اجتماعی و دینی ، ناپاک خوانده می‌شود، وقتی در آب روان ما افتاد، پاک می‌شود ، و وقتی مگس چرکین در شیرابه ما افتاد، عنقا می‌شود . بحمدالله ، به عشق او بجَـستیم از این تنگی ، که محراب و چلیپاست ما با چنین عشق ، در همین زندگی از تنگنای اسلام (محراب) و مسیحیت ( چلیپا ) رهائی یافتیم . مرغ ضمیر، وقتی قفس تنگ خود را شکست ، دیگر در حکم این دین و آن شریعت ، این ایدئولوژی و آن مکتب نیست .