مولانا:بگذشت روز با تو جانا به صد سعادت افغان که گشت بی‌گه ترسم ز خیربادت

جفتی معنی یکسانی، پیوستگی، یاری، هماهنگی، برابری، همگونی، همپائی میدهدداستان هستی‌ داستانی‌ بی‌ آغاز است آغاز آن‌ تنها توانایی و رهایی و آزادی است بی‌ رنگی‌ و بی‌ مکانی، بی‌ زمانی، نه شادی و نه روشنایی تنها چیزی که همیشه بوده و هست عشق نامیده میشودداستان هستی‌ با عشق ادامه میابد و با عشق هم پایان میپذیرد اگر پایانی داشته باشد داستانی‌ که هست و بسیار شنیدنی داستان دو دوست استرازی‌ که مثل روز حس و دریافت میشود اما مثل شب قابل بیان نیست تنها شاعران هستند که هستی‌ گاه کلامی و پیامی را از لبانشان بیرون میریزد

عالی..