مولانا:در خانه غم بودن از همت دون باشد و اندر دل دون همت اسرار تو چون باشد

خوشا بلبل به خون از خنجر خارکلید گنج بی پایان غم یار ...

سبز است سروِ ما، خوشا که دی ماه استمِی خور که شب دراز و عمر کوتاه استآفاق اسیر تار زلف آن مه روبدری مدام، لیک در کفِ چاه استغمگین مباش و شادمانه زی چون گلاز غم رها بُوَد دلی که آگاه استرو سوی عشق کرد، آنکه عاقل شدراح ار طلب کنی، همیشه در راه استنادر فدای چشم آهوی آن بتکو بر چهارده نشان، جهان شاه است

در خانه غم بودن از همت دون باشد

وندر دل درون همت اسرار تو چون باشد

«قِیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ؛ ارزش هر انسانی به اندازة چیزی است که دوست می‌‌‌دارد.» حضرت علی(ع)جناب مولانا این حدیث رو چه زیبا بیان می کنند((بر هر چه همی‌لرزی می‌دان که همان ارزیزین روی دل عاشق از عرش فزون باشد))هرچیزی که دلت رو می لرزانه ارزش تو همان مقداره اگه یه ماشین یا آپارتمان دلت رو برد هم اونی هستی که تو قلبته،اگه عاشق خدا شدی با ارزشترین میشی از عرش هم برتری

من الان ترکیه هستم و درمونده بودم برای یک جواب که این مصرع از واتساپ اومد ،  آن را که شفا دانی درد تو از آن باشد وان را که وفا خوانی آن مکر و فسون   و مونده بودم که اعتماد کنم یا پای قول نداده ولی اخلاقیم بمونم