مولانا:رو ترش کردی مگر دی باده‌ات گیرا نبود ساقیت بیگانه بود و آن شه زیبا نبود

یه سایتی متن کامل این شعر رو اینطور نوشته بود تخصصی تو شعر ندارم اصالتشو نمیتونستم تشخیص بدم. ماجرا رو هم به رویارویی منصور حلاج با جزامی ها و روزه مرتبط دونسته بود:آن شب که دلی بود به میخانه نشستیمآن توبه صدساله به پیمانه شکستیماز آتش دوزخ نهراسیم که آن شبما توبه شکستیم ولی دل نشکستیمرو ترش کردی مگر دی ، باده‌ات گیرا نبودساقیت بیگانه بود و آن شه زیبا نبودیا به قاصد رو ترش کردی ز بیم چشم بدبر کدامین یوسف از چشم بدان غوغا نبودچشم بد خستش ولیکن عاقبت محمود بودچشم بد با حفظ حق جز باطل و سودا نبودهین مترس از چشم بد وان ماه را پنهان مکنآن مه نادر که او در خانه جوزا نبوددر دل مردان شیرین جمله تلخی‌های عشقجز شراب و جز کباب و شکر و حلوا نبوداین شراب و نقل و حلوا هم خیال احولستاندر آن دریای بی‌پایان بجز دریا نبودیک زمان گرمی به کاری یک زمان سردی در آنجز به فرمان حق این گرما و این سرما نبودهین خمش کن در خموشی نعره می‌زن روح وارتو کی دیدی زین خموشان کو به جان گویا نبود