مولانا:از چشم پرخمارت دل را قرار ماند وز روی همچو ماهت در مه شمار ماند

با سلام و عرض ادب خدمت ادب دوستانبه نظر حقیر مصرع اول و تمامی مصراعهای زوج پرسشی اند که به گمانم این نوع پرسشی را استفهام انکاری گویند که جواب نیاز نیست مثلا می گویدقرار ماند؟ معلوم است نه نمی ماندخار خار ماند؟ نه نمی مانداما به نظرم جالبتر مصرع دوم استمه در شمار ماند؟ نه نمی ماند اضافه کنم اینجا مولانا خواسته بگوید با وجود تو کسی توجهش جانب ماه نمی ماند و حساب ماه از دستشان در خواهد رفت

بیت نخست هر دو لتش را می توان پرسشی خواند . یعنی ایا از چشم بیمار تو دل ما ارامیده خواهد شد ? و ایا از روی چون ماهت ماه هنوز به شمارش ( که کارش است ) ادامه می دهد ؟ ( یا مبهوت روی یک روز می ماند و تغییر دیگر نمی کند از شیفتگی و اشفته سری)

بیت 5 لت دوم ولی باید ناگزیر پرسشی خوانده شود یعنی اینکه جدای از حضرت عشق یاری برای کسی در سینه اش می ماند ؟

بیت عربی نیست زیرا حرف بتا دومین حرف الفبا است و در خانه دو لنگه دارد و بیت دو مصرع دارد پس کلا بیت باید از روی یونانی درست شده باشد تا اینجا .اما در کتاب تاریخ ماد نوشته دیاکونف استاد روسی روی یک نقشه که از مردم ماد کشیده است چند منطقه را نامگذاری کرده است به عنوان بیت سانگی و بیت فلانی و بیت بهمانی و در انجا گفته بیت به معنی محل سکونت است و من دیگر هیج جای دیگری ندیده ام اینجا احتمال فارسی بودن یا هندی اروپایی بودنش مطرح می شود .

اما لت که یعنی پاره همانکه در لت و پار مانده است و در دریچه دولتی و سه لتی قلب معنی دو جزوی و سه بخشی را می دهد اینجا هم لت lat معنی مصرع یعنی بخش را می دهد

یکی هم که متاسفانه نامش را فراموش کرده ام گفته تبلت را می توان دبلت بگوییم زیرا دب یعنی نگاشتن و لت معنی صفحه هم می دهد

دب به معنی نگاشتن در دبیر و دبستان مانده است

سپاس استاد در گوش می گیریم

گزارش یک فعل هم دارد و ان گزاردن است و معنی توضیح دادن می دهد

سپاس شمس جانم بزار یا بتا نگریستنی بود . وه که چه غور می کاوی و چه بکامم ( بکام /خرسند ) می کنی .

شمس من اکنون دشواریی پیش می اید و آن این است که در برابر کارواژه هایی( فعل ) که از ترگمان متن های انگلیسی و فرانسه دست امده اند چه کنیم مثلا وقت گذاشتن یا وقت گزاشتن ؟

ابیات بایداستفهامی خونده بشن. مشخصه