مولانا:لب را تو به هر بوسه و هر لوت میالا تا از لب دلدار شود مست و شکرخا
❈۱❈
لب را تو به هر بوسه و هر لوت میالا
تا از لب دلدار شود مست و شکرخا
تا از لب تو بوی لب غیر نیاید
تا عشق مجرد شود و صافی و یکتا
❈۲❈
آن لب که بود کون خری بوسه گه او
کی یابد آن لب شکربوس مسیحا
می‌دانک حدث باشد جز نور قدیمی
بر مزبله پرحدث آن گاه تماشا
❈۳❈
آنگه که فنا شد حدث اندر دل پالیز
رست از حدثی و شود او چاشنی افزا
تا تو حدثی لذت تقدیس چه دانی
رو از حدثی سوی تبارک و تعالی
❈۴❈
زان دست مسیح آمد داروی جهانی
کو دست نگه داشت ز هر کاسه سکبا
از نعمت فرعون چو موسی کف و لب شست
دریای کرم داد مر او را ید بیضا
❈۵❈
خواهی که ز معده و لب هر خام گریزی
پرگوهر و روتلخ همی‌باش چو دریا
هین چشم فروبند که آن چشم غیورست
هین معده تهی دار که لوتیست مهیا
❈۶❈
سگ سیر شود هیچ شکاری بنگیرد
کز آتش جوعست تک و گام تقاضا
کو دست و لب پاک که گیرد قدح پاک
کو صوفی چالاک که آید سوی حلوا
❈۷❈
بنمای از این حرف تصاویر حقایق
یا من قسم القهوه و الکاس علینا
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۹۶
تصاویر
کامنت ها