مولانا:عید بر عاشقان مبارک باد عاشقان عیدتان مبارک باد

آدم ها به دوست باسواد و یا پولدار و یا مقام دار و یا پاکدامن و متدین بیشتر اهمیت میدهندروزه داران عید را برای عبادت و دوری از کارهای حرام و بجا آوردن یک ماهه فروع دین و شرعیات به یکدیگر تبریک میگویندصلاح دین آدم بسیار باسوادی نبوده و نه صاحب مقام دینی و حکومتی، کارگر و استادی زرگر بوده و در بازار دکانی معمولی داشته استولی در دل جلال دین جای داشته است. انسان عاشق همیشه به یک معشوق نیازمند است و عشق جلال دین یک دوست است او پس از شمس به این گونه عشق روی آورداگر به ظاهر غزل توجه شود این تصور پیش میاید که غزل برای ماه روزه و عید فطر گفته شده استجان عاشق همیشه بوی عید دارد و اگر عید هم چنین بویی دارد و از جنس عشق است مبارک باشدجان عاشق اصلن اهل روزه گرفتن نیست و عشق هرگز از کار باز نمی ایستد بلکه در آشکار و نهان میخورد و به دوست هم میدهد که بخورداز باده عشق، به همین مناسبت که برای عاشق همیشه عید است و همیشه مبارک، پس برای فلانی هم که روزه معده و غذا نخوردن داشته و عید روزه خود را میگیرد و می خواهد روزه خود را باز کند و شاید کمی هم عاشقی کند و مستی و از خشکی بیرون آید هم آرزوی مبارکی میکندولی سراغ رطل گران خود است و عید عاشقانه خود که نشانه های ویژه خود را دارد