نادر نادرپور:لب هایش آشیانه ی آتش بود با شعله های بوسه و دندان
❈۱❈
لب هایش آشیانه ی آتش بود
با شعله های بوسه و دندان
رقصی درون جامه ، نهان داشت
چشمی به سوی آینه ، خندان
❈۲❈
هر ناز او ، نیاز نمایش بود
صبح از شکاف پیرهنش می تافت
شب ، غرق در سجود و ستایش بود
او ، زیر لب ، از آینه می پرسید
❈۳❈
ایا من آن کسم که تو می خواهی ؟
آیینه ، آشیانه ی آتش بود
کامنت ها