نادر نادرپور:دلم سیاه نبود ولی درخت که سر سبزی اش درخشان بود
❈۱❈
دلم سیاه نبود
ولی درخت که سر سبزی اش درخشان بود
ز پشت پنجره با سرزنش به من نگریست
من از برهنگی آن نگاه لرزیدم
❈۲❈
سپیده پاکترین گریه را به من بخشید
کامنت ها