سرایندهٔ فرامرزنامه:به چندان فروغ و به چندان چراغ بیاراسته چون به نوروز باغ

که هر بامدادی چو زرین سپرز مشرق بر ارد فروزنده سرچو از مشرق او سر به خاور کشدز خاور شب تیره سر بر کشدپیداست که خاور  جای فروشدن افتاب است و ریشه ان اور و ایوار  است  کم دانی مردمان سپسین انچنان بوده که ندانسته اند  که نمیشود مشرق قافیه باشد و انرا بدانگونه نادرست گردانده اند