حکیم نزاری:دلم بر آتشِ هجران بسوخت زار اندوه رخم به خونِ جگر کرد لاله‌زار اندوه
❈۱❈
دلم بر آتشِ هجران بسوخت زار اندوه
رخم به خونِ جگر کرد لاله‌زار اندوه
ز دست عشوه هنوزم نداده بود خلاص
فکند بازم در پایِ انتظار اندوه
❈۲❈
نه ممکن است که بی‌پای‌مردیِ شبِ وصل
مرا برون کند از دستِ روزگار اندوه
ز دستِ دل چه کنم کارِ من به جان آمد
ز بس که دست و دلم می‌برد ز کار اندوه
❈۳❈
اگر فراقم ازین دست پای بردارد
برآورد ز دل و جانِ من دمار اندوه
به لب برآورد از حقّه بدن جانم
به دستِ شعبده هر دم هزار بار اندوه
❈۴❈
نه بر مشاهده ی طلعتِ تو در حلقم
زقوم و زهر کند جامِ خوش‌گوار اندوه
چو از میان تو گویم چراست آن که مرا
ز سیلِ چشم چو جیحون کند کنار اندوه
❈۵❈
نماز شامِ غریبان قیامتی دگرست
قیاس کن چه کند در شبانِ تار اندوه
مدارِ عشق نباشد نزاریا بر هجر
به کامِ دل بسی عاقبت مدار اندوه
کامنت ها