عرفی:نوبهار آمد که افشاند چو حسن یار گل چون وصال یار ریزد هر خس و هر خار گل

شعر شماره ۷۹رهبر حی  ابتدا کردم به نام قادر دادار گلمطلعم گل  خامه ام گل مصرع واشعار گل حمد گویم قادری را کو بود حی و قدیمذکر او گل شکر او گل  حمد آن بادار گل پس از آن آرم به لب نعت شه لولاک را اصل بستان رسالت احمد مختار گل سرور و سردار کل انبیا خیر البشرراه او گل ، شرع او گل  دین آن دلدار گل  مدح خوانم  از امیرمؤمنان شاه عربکو بود  فتاح خیبر  حیدر کرار گل خوانده  نفس مصطفی اورا به قرآن کبریانص او گل  آیه  گل ام الکتابِ یار گل  زهره زهرای اطهر  پاره قلب رسول عصمتش گل عفتش گل  عترت  اطهار گل صد چو حاتم ریزه خوار سفره مولا حسنبخشش گل جود او گل بذل بی اظهار گل سبط احمد رهبر آزادگان شاه شهیدکربلا در کربلا  گل عشق آن سالار گل سید سجاد امام العارفین  زین العبادورد او گل طاعتش گل سبحه و دستار گل  پنجمین شمع هدایت باقرعلم  لَدُنبینشش گل دانشش گل یاسمن رخسار گل جعفر نیکو لقب صادق بود بحر علوممسلکش گل مشربش گل مذهب سرشار گل موسی کاظم بود فرخنده خو، نیکو صبورحلم اوگل صبر او گل میرخوش کردار گل شاه دین شمس ولایت  هشتمین پیشوا رضا آستان گل روضه گل آن گنبد دوار گل جان جانان خسرو خوبان به عالم شاه جواد رأفتش گل شفقتش گل حب آن سردار گل حجت دهم نقی سلطان دریا دل نقی سالکش گل عارفش گل هادی دیندار گل  عسکری میر امم دارد به سامره مقام نام او گل شان او گل  میمنت آثار گل  رهبر حی قطب دوران مهدی دنیا ودین دوری اش گل غیبتش گل انتظارِ یار گل  سامعا در انتظار او بود هستی همهگر بیاید می شود این گلستان پر بار گل۵-۸-۱۴۰۲فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن