عرفی:نخورم زخم در آن کوچه که مرهم باشد نشوم کشته در آن شهر که ماتم باشد

متن غزل از روی نسخۀ انصاری:نخورم زخم در آن کوچه که مرهم باشدنشوم کشته در آن شهر که ماتم باشدخجل آن کشته که چون تیغ کشد غمزهٔ دوستاحتیاجش به دم عیسی مریم باشدگفت و گوهای حکیمانه نیالاید عشقواگذارید که این نکته مسلّم باشدعقل را کرده ام از مغلطه خاموش، بلیصرفۀ بی ادب آن است که ملزم باشدنیم جو درد به کس ندهم و این هم هنر استای خوش آن بخل که آرایش حاتم باشدعرفی از گریه نیاساید و توفان برخاستجم و کی نیست که او را غم عالم باشد

نادرست: عقل را کرده ام از مغلطه خاموش، بلیخرقهٔ بی ادبان است که ملزم باشددرست :عقل را کرده ام از مغلطه خاموش، بلیصرفه ی بی ادب آن است که ملزم باشد

یک بیت از این غزل (بیت ماقبل آخر) نوشته نشده که در اینجا ثبت و ضبط می شود:نیم ِ جور تو به کس ندهم و اینم هوس استای خوش آن بخل که آرایش حاتم باشد

نادرست:عرفی از گریه نیاساید توفان، برخیزجم و کی نیست که او را غم عالم باشددرست: عرفی از گریه نیاساید و توفان برخاستجم و کی نیست که او را غم عالم باشد