عرفی:جماعتی که به ناموس ونام می گفتند به دیر درس مستی و جام می گفتند

چاپ سنگی هند:جماعتی که به ناموس ونام می گفتندبه دیر درس ز مستی و جام می گفتند

رموز آتش مهری که برهمن نشکافتز اهل دل نشنیدم که نام می گفتند

شد آن که اهل نظر بر کناره می‌رفتندهزار گونه سخن در دهان و لب خاموشز کوی میکده دوشش به دوش می‌بردندامام شهر که سجاده می‌کشید به دوش

رموز آتش مهری که برهمن نشکافتز اهل دل نشنیدم که نام می گفتندتوی نسخه‌ی چاپ سنگی هند به این شکل نوشته شده.ولی به نظر میاد باید (بشنیدم) باشه.رموز آتش مهری که برهمن نشکافتز اهل دل نشنیدم که نام می گفتند

به کعبه صد ره ز نزدیک و دور دیدم لیکبگو که صومعه داران کدام می گفتند

با حترام چندین شکست در وزن این غزل و چند اشتباه دیدم به نظر می آید به این صورت درست تر است . ،،جماعتی که به ناموس ونام می‌گفتند به دیر دوش ز مستی و جام می‌گفتندبیا ببین که چه فتوا دهند در مستیهمان گروه که می را حرام می‌گفتندفغان که جمله فتادند در شکنجه‌ء دام کسان که عیب اسیران دام می‌گفتند به طوف کعبه شنیدم ز ساکنان حرم که اهل دیر مغان را سلام می‌گفتند به صحن دیر شنیدم ز زائران صنم همان که بر در بیت الحرام می‌گفتند رموز آتش موسی که برهمن نشکافت ز اهل دین نشنیدم که خام می‌گفتند تمام بود به یک حرف ختم و ما غافل حکایتی که همه ناتمام می‌گفتند به کعبه صد ره نزدیک و دور دیدم لیک بگو که صومعه داران کدام می‌گفتند فغان ز طبع تو "عرفی"، غلط همی گفتند سخنوران چو تو را خوش کلام می‌گفتندمانا باشید

در مصرع دوم بیت اول صحیح آن اینست: به دیر دوش ز مستی و جام میگفتند