گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

عرفی:چه پرسی ام که به جانت هوای ما چه کند در آن چمن که گل آتش بود، صبا چه کند

❈۱❈
چه پرسی ام که به جانت هوای ما چه کند در آن چمن که گل آتش بود، صبا چه کند
تبسم تو که ناسور را دهد مرهم به سینه نیش زند، نیش غمزه را چه کند
❈۲❈
هزار گونه مراد محال می طلبی تو خود بگو که اجابت به این دعا چه کند
مجو سعادت طالع، دمی، که فرصت نیست چو سر بریده شود، سایهٔ هما چه کند
❈۳❈
بگو وفا نکند دوست با منش، عرفی نمی شود به وفا آشنا، وفا چه کند

فایل صوتی غزلیات غزل شمارهٔ ۲۶۸

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

حمید زارعیِ مرودشت
2016-10-26T15:24:59
چه پرسی ام که به جانت هوای ما چه کند؟در آن چمن که گل آتش بوَد، صبا چه کند؟.عرفی‌شیرازی..بیت زیبای‌ست.میپرسی هوای عشق من با تو چه میکند؟همان کاری که نسیم با شعله‌های آتش می‌کند!.وقتی نسیم ملایم به آتش میخورد، آتش را شعله‌ور تر میکند.در این بیت عرفی خود را به باغی تشبیه می‌کند که گل‌هایش شعله‌های آتش است و نسیمِ ملایم عشق، شعله‌ور ترش می‌کند.