عرفی:چو مرغ سدره که در آشیان بیاساید به چین زلف تو جان بیاساید

صحیح:چو مرغ سدره که در آشیان بیاسایدبه چین سنبل زلف تو جان بیاساید

.کل غزل در نسخه‌ی تصحیح جواهری، انتشارات سنایی چاپ 1369 به این شکل است:..چو مرغ سدره که در آشیان بیاسایدبه چین سنبلِ زلف تو جان بیاساید.بِرانم از درِ یار، ای ادب! که یک چندیز ننگِ بوسه‌ام آن آستان بیاساید.ز رشک حوصله ام آسمان بود دلگیرکرشمه ای که دل آسمان بیاساید.مکن هلاک به بازیچه ام، بزن زخمیکه خون چکان لبم از الامان بیاساید.مبر به باغ، ببر سوی گلخنم، کانجاز بوی سوختگی مغزِ جان بیاساید.چنان به ماتم دل در غمت کنم شیونکه کُشتگان غمت را روان بیاساید.ز بس که مانده شود آسمان، در آزارمهزار سال پس از من جهان بیاساید.فغان که تلخ سرشتند پیکرم، عرفی!نشد که زاغی از این استخوان بیاساید.(عرفی‌شیرازی)