گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

اوحدی:گفته بودم با تو من: کان جا نباید رفتنت ور ضرورت می‌روی با ما نباید رفتنت

❈۱❈
گفته بودم با تو من: کان جا نباید رفتنت ور ضرورت می‌روی با ما نباید رفتنت
دشمن پر در کمین داری و دستی بر کمان گرنه تیری، ای پسر، تنها نباید رفتنت
❈۲❈
راه پر چاهست و شب بیگاه و صحرا بی‌پناه بی‌دلیلی پر دل دانا نباید رفتنت
مشکل خود را ز رای خرده‌دانی بازپرس راه جویی، پیش نابینا نباید رفتنت
❈۳❈
زین من و او دور شو، گز ز آن مایی کین طریق راه توحیدست، با غوغا نباید رفتنت
خود نمایی پیش ما عین ریا باشد، تو نیز گر مرایی نیستی، پیدا نباید رفتنت
❈۴❈
اوحدی، چون جای خود زین پرده بیرون ساختی گر برآید فتنه‌ای، از جا نباید رفتنت

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۱۶۳

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

حمیدرضا
2008-10-24T11:50:03
مصرع اول بیت اول به صورت «گفته بودم با من: کان جا نباید رفتنت» ناقص به نظر می‌رسد. درست این مصرع، احتمالاً «گفته بودم با تو من: کان جا نباید رفتنت» باید باشد که فعلاً جایگزین شده است.