اوحدی:دلم زندان عشق توست و زندانی درو جانم چو زندانی شدم،دیگر چه می‌خواهی؟ مرنجانم
❈۱❈
دلم زندان عشق توست و زندانی درو جانم
چو زندانی شدم،دیگر چه می‌خواهی؟ مرنجانم
مرا خوان، ای پری‌چهره، که گر صد بار در روزی
سگم خوانی دعا گویم، بدم گویی ثنا خوانم
❈۲❈
گر امیدی که من دارم روا گردد ز وصل تو
به دربانیت بنشینم، به سلطانیت بنشانم
مرا از روی خود دوری چه فرمایی و مهجوری؟
اگر حکمی کنی بر من، به چیزی کن که بتوانم
دلم بردی و می‌دانم که: پیش توست و می‌دانی
تو هم لیکن نمی‌گویی، که می‌گویی: نمی‌دانم
تو هم لیکن نمی‌گویی، که می‌گویی: نمی‌دانم
❈۳❈
مرا دیوانه می‌دارد سر زلف پریرویی
که گر با من در آرد سر، کند حالی سلیمانم
ازین اندیشه در دامن کشیدم پای صد نوبت
اگر یاد سر زلفش نمی‌گیرد گریبانم
❈۴❈
نگارینا، چرا کردی تو با همچون منی سختی؟
که اندر عهد خود هرگز ندیدی سست‌پیمانم
به هر حکمی که فرمایی، مکن تقصیر، کز خوبان
تو را بر اوحدی حکمست و من هم بنده فرمانم
کامنت ها