گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

اوحدی:بسیار بد کردی ولی نیکو سرانجامت کنم گر زین شراب صرف من یک جرعه در جامت کنم

❈۱❈
بسیار بد کردی ولی نیکو سرانجامت کنم گر زین شراب صرف من یک جرعه در جامت کنم
شب‌خیز کردی نام خود، تا صبح سازی شام خود هر شام سازم صبح تو، تا دردی آشامت کنم
❈۲❈
در خلوت ار رایی زنی، تا پای برجایی زنی هم من ز نزدیکان تو جاسوس بر بامت کنم
در آب من چون شیر شو، تا آتشت کمتر شود در قوس من چون تیر شو، تا تیر و بهرامت کنم
❈۳❈
با آنکه کردم یاوری، کردی فراوان داوری هر کرده را عذر آوری، اعزاز و اکرامت کنم
گر در خور سازم شوی پنهان بسازم کار تو ور لایق رازم شوی پوشیده پیغامت کنم
❈۴❈
گفتم: چه باشد رای تو؟ گفتی: سر و سودای تو سودا بسی پختی ولی با پختها خامت کنم
بار امانت می‌کشی وز بار آن ایمن وشی ترسم که نتوانی ادا روزی که الزامت کنم
❈۵❈
برخویش بندی نام من، گردی به گرد دام من تا خلق گوید: خاص شد، من شهرهٔ عامت کنم
روزی که گویی: از خطر، کلی رهایی یافتم من زان رهایی یافتن چون مرغ در دامت کنم
❈۶❈
از خویشتن بار دگر باید به زاییدن ترا چون زاده باشی عشق خود چون شیر در کامت کنم
در راحت تن دیده‌ای اقبال و بخت خود، ولی روزی شوی مقبل که من بی‌خواب و آرامت کنم
❈۷❈
چون داغ من بر رخ زدی زین پس یقین می‌دان که من کندی کنی چوبت زنم، تندی کنی رامت کنم
تا کی در آب و گل شوی؟ وقتست اگر مقبل شوی تا چون تو یکتا دل شوی، من اوحدی نامت کنم

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۵۵۸

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها