اوحدی:خیز و کار رفتنت را ساز ده همرهان خویش را آواز ده
❈۱❈
خیز و کار رفتنت را ساز ده
همرهان خویش را آواز ده
مرغ گل را در زمین پوشیدهدار
مرغ دل را در فلک پرواز ده
❈۲❈
گر گمان داری ز معنیدان بپرس
ور کمان داری به تیر انداز ده
چون شوی واقف ز راز آن طرف
مژدهای در گوش اهل راز ده
❈۳❈
ور بخواهی نیز کردن یاد ما
هم به یاد آن بت طناز ده
کس نپردازد سخن چون اوحدی
گوش با قول سخن پرداز ده
❈۴❈
عشق را آغاز و انجامی نبود
ساقیا، این جامم از آغاز ده
کامنت ها