اوحدی:ای تن و اندامت از گل خرمنی عالمی حسنی تو در پیراهنی
❈۱❈
ای تن و اندامت از گل خرمنی
عالمی حسنی تو در پیراهنی
دل که بالای تو و روی تو دید
کی فرود آید به سرو و سوسنی؟
❈۲❈
بی‌دهان همچو چشم سوزنت
شد جهان بر من چو چشم سوزنی
آنکه ببرید از من بیدل ترا
جان شیرین را جدا کرد از تنی
❈۳❈
بر دلم داغ جفا تا کی نهی؟
بار چندین برنتابد گردنی
دوش می‌گفتی که: پیش من بمیر
گر مجال افتد زهی خوش مردنی!
❈۴❈
اوحدی مسکین به گیتی بی‌رخت
کی قراری داشتی در مسکنی؟
کامنت ها