رودکی:لنگ دونده‌ست، گوش نی و سخنیاب گنگ فصیح است، چشم نی و جهان بین

با استناد به یک نسخه‌ی چاپی (گزیده‌ی اشعار رودکی - دکتر جعفر شعار و دکتر حسن انوری، نشر علم 1373، ص 106) کلمه‌ی «رونده» در این شعر با «دونده» جایگزین شد.این شعر یک چیستان می‌تواند باشد (اگر جزئی از یک قصیده‌ی بزرگ نباشد) که جوابش قلم است.مسعود سعد سلمان درباره‌ی قلم گفته:جز او -ای عجب!- خلق دید و شنید؟ :جهانبین کور و سخنیاب کر!

گنگ فصیح است، گوش نی و سخن یابلنگ رونده است، چشم نی و جهان بینتیزی شمشیر دارد و روش مارکالبد عاشقان و گونۂ غمگین.به گمانم اینگونه بهتر است.