رودکی:به سرای سپنج مهمان را دل نهادن همیشگی نه رواست

در جواب به زهرا:این دو بیت ظاهراً کاملاً اختصاصی و در اشاره به واقعه‌ای سروده شده که ما ازش خبر نداریم. معنی ظاهریش اینه: کسی که موهات رو آرایش می‌کنه، گرچه در عوضِ این کارش پول می‌گیره و شغلش آرایشگریه، اما وقتی چهرهٔ زرد تو رو می‌بینه (در اثر پیری و بیماری)، و بهت کم‌محلی می‌کنه، این کم‌محلیش به این دلیل نیست که چشمش کور شده و تو رو نمی‌بینه، به این دلیله که [از تو] دلسرد شده (و بهت بی‌علاقه شده).یعنی وقتی پیر و زردروی می‌شی، حتی کسی هم که ازت پول می‌گیره که ظاهرت رو آرایش کنه این‌قدر بهت کم‌محلی می‌کنه که فکر می‌کنی کوره و نمی‌بیندِت.

سلام. معنی دو بیت آخر چی میشه؟

در مصراع دوم بیت چهارم به جای <> <> اورده شده به معنای کنیزی که زلفت را می اراسته (پیشگامان شعر فارسی-دکتر محمدرضا ترکی-ص21 )

عرض ادب   «زردگونه» به معنای افسرده و ناتوان و در اینجا به معنای درگذشته و مرده.  از کتاب «پیشگامان شعر فارسی» دکتر محمدرضا ترکی

آرایه های ادبی شعر چیه ؟