رودکی:به خیره برشمرد سیر خورده گرسنه را چنان که درد کسان بر دگر کسی خوارست

واتگران = پوستین دوزان

چو پوست روبه ببینی به خان واتگرانبدان که: تهمت او دنبهٔ به سر کارستمانای بعیدی هم در ذهنم آمددنبه ای ست که مشتری را سرِ کار می گذاردبه اصطلاح امروزی [ سرِکار گذاشتن ] هم جور در میآید.

به نظر من هم "به شدکار" صحیح است. البته در لغت نامه دهخدا هم "دنبه ای به شدکار" و هم "دنبه ای بسرکار"آمده.اما "به شدکار" کاملا معنا رو میرسونه:اول صفت انسانهای بی نیاز اما بی اخلاق رو گفته که خودشون رو بی جهت بی نقص و برتر و دیگران رو خوار و حقیر میدونن و دربیت بعد مثال؛گفته اگه یه پوستین دوز فرصت طلبی در بساطش پوست روباه رو کرد دروغ میگه و در اصل دنبه ای هست که چندتا شیار روش انداخته داره جای پوست روباه نشون میده.(البته کسی دنبه رو با پوست اشتباه نمیگیره اما شاعر با این تشبیه و اغراق داره اوج گستاخی یه انسان بی اخلاق رو نشون میده.)

لطفن می توانید راهنمایی کنید که معنی بیت آخر چیست؟ هر چند که در لغت نامه ی دهخدا این بیت به صورت زیر آمده:چو پوست روبه بینی به خان واتگرانبدان که تهمت او دنبه ای به شدکار استشدکار: شخم . شیارکه در این ریخت هم منظور شاعر برایم روشن نیست.