رودکی:فرشته را ز حلاوت دهان پر آب شود چو از حرارت می‌دلبرم لبان لیسد

نصال تیر = پیکان تیر، بخش تیز و انتهایی تیر

زبان براورد و زخم را دهان لیسد شاهکارست ای کاش سروده های رودکی پیدا شود 

مصرع «زبان برآورد و زخم را دهان لیسد» یعنی چه؟

به خاک.... خفته تیغ تو... از حلاوت زخم زبان برآورد و زخم را...دهان لیسدیعنی مقتول تیغ تو زبان در می آورد و جای زخم خود را لیس میزند!! از بس که حتی زخم تیغ تو هم شیرین است!! جای زخم تیغ را به علت گشادگی به دهان تشبیه کرده است. شاید در ظاهر این امر ناخوش به نظر برسد اما شاعر همین امر ناخوش را به شیوه ای شاعرانه بیان کرده است . در این مصرع بین دهان و زبان صنعت «مراعات نظیر»رعایت شده است. 

تشکر