سعدی:فرهاد را چو بر رخ شیرین نظر فتاد دودش به سر درآمد و از پای درفتاد

8 کتابفرهاد را چو بر رخ شیرین نظر فتاددودش به سر درآمد و از پای درفتادمجنون ز جام طلعت لیلی چو مست شدفارغ ز مادر و پدر و سیم و زر فتادرامین چو اختیار غم عشق ویس کردیک بارگی جدا ز کلاه و کمر فتادوامق چو کارش از غم عذرا به جان رسیدکارش مدام با غم و آه سحر فتادنتیجه:روزی به دلبری نظری کرد چشم منزان یک نظر مرا دو جهان از نظر فتاد

فرهاد & شیرین...مجنون & لیلی...رامین & ویس وامق & عذرا ای کاش قبل از سعدی دیده به جهان میگشودم تا شهرت عشقم به گوش عالمی میرسید و این سعادت را داشتم تا سعدی بزرگ از من و دلبرم هم در این شعر نامی ببرند... افسوس...

درسته که بقول آقای حمید رضا ، مرحوم فروغی در صحت انتساب این غزل به سعدی تردید کرده و در مقدمهٔ غزلیات آن را از ملحقات شمرده است. ولی واقعا چه کسی به غیر از سعدی میتواند این غزل زیبا را سروده باشد.

تمام ابیات این غزل زیبا واقعا شاهکاره.

وزن : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلات  ۱_فرهاد را چو بر رخ شیرین نظر فتاد دودش به سر درآمد و از پای درفتاد معنی بیت اول :وقتی نظر فرهاد بر رخ شیرین افتاد،آه از نهادش بلند شد و از پای در آمد .[فرهاد و شیرین :---->غزل ۵۵ بیت دوم /نظر : نگاه / کنایه : دود به سر آمدن (شیفته و بی قرار گشتن ). از پای در افتادن (بیچاره و درمانده شدن )/ تلمیح : اشاره به داستان فرهاد و شیرین ] ۲_مجنون ز جام طلعت لیلی چو مست شد فارغ ز مادر و پدر و سیم و زر فتاد معنی بیت دوم : و هنگامی که مجنون از شراب رخسار لیلی از خود بی خود شد ، دیگر به پدر و مادر خویش نیندیشید و از زر و سیم هم چشم پوشید [ مجنون و لیلی : بیت دهم غزل هفتم / طلعت : چهره و رخسار / فارغ افتادن : بی نیاز و مستغنی گشتن . /تشبیه : طلعت به جام ( اضافه ء تشبیهی ) / تلمیح : اشاره به داستان لیلی و مجنون  ۳_ رامین چو اختیار غم عشق ویس کرد  یکبارگی جدا ز کلاه و کمر فتاد  معنی بیت سوم : وقتی که رامین غم عشق ویس را برگزید ، از تاج و تخت پادشاهی جدا افتاد . [رامین و ویس : --->بیت دهم غزل هفتم / کلاه و کمر : تاج و کمر بند شاهی ] ۴_وامق چو کارش از غم عَذرا به جان رسید  کارش مدام با غم و آه سحر فتاد  معنی بیت چهارم : و هنگامی که کار وامق در غم عشق عذرا از حدّ تحمّل گذشت ، از آن پس مدام ، کارش غصّه خوردن و در سحر گاهان آه کشیدن بود.[وامق و عذرا : --->بیت هشتم غزل چهارم/کنایه : به جان رسیدن ( به هلاکت نزدیک شدن ، تا حدّ مردن آمدن ) / تلمیح : اشاره به داستان وامق و عذرا ] ۵_ زاین گونه صد هزار کس از پیر و از جوان  مست از شراب عشق چو من بی خبر فتاد  معنی بیت پنجم : صد هزار نفر پیر و جوان مثل من از شراب عشق سرمست افتاده اند./ تشبیه : عشق به شراب /کنایه : بی خبر افتادن ( مست و بی خویش و مدهوش گشتن ). ۶ _بسیار کس شدند اسیر کمند عشق تنها نه از برای من این شور و شر فتاد معنی بیت ششم : این شور و شر عشق فقط گریبان مرا نگرفته است ، بلکه مردمان بسیاری اسیر کمند عشق گشته اند .[ شور و شر : ترکیب عطفی ،فتنه و آشوب / تشبیه : عشق به کمند ] ۷_ روزی به دلبری نظری کرد چشم من  زآن یک نظر مرا دو جهان از نظر فتاد  معنی بیت هفتم : روزی چشم من از سر عشق به دلبری نظری افکند و در اثر آن یک نگاه هر دو جهان در نظرم بی ارزش شد .[نظر : نگاه / کنایه : از نظر افتادن ( بی ارزش و خوار شدن ، بی اعتبار گشتن ) / آرایه ء تکرار : نظر ۸_عشق آمد آن چنان به دلم در زد آتشی کز وی هزار سوز مرا در جگر فتاد معنی بیت هشتم : عشق آمد و چنان آتشی در دلم زد که در اثر آن هزار سوز به جگرم افتاد .[ کنایه : آتش به دل زدن ( بی قرار و شیفته کردن ) سوز در جگر افتادن ( مشوّش و پریشان و نا آرام گشتن ) ۹_ بر من مگیر اگر شدم آشفته دل ز عشق مانند این بسی ز قضا و قدر فتاد معنی بیت نهم : اگر در اثر عاشقی دلی پریشان دارم ، بر من خرده مگیر ،نمونه هایی از این دست در اثر قضا و قدر ، بسیار به وجود آمده است.[گرفتن ،مواخذه کردن ، ایراد گرفتن / قضا و قدر : سرنوشت ] ۱۰ _سعدی ز خلق چند نهان راز دل کنی چون ماجرای عشق تو یک یک به در فتاد معنی بیت دهم : ای سعدی ، از آنجا که حکایت عشق تو تماما آشکار گشته است ، چگونه می توانی راز دل خویش را از مردم پنهان داری؟[ماجرا : سر گذشت ، آنچه اتفاق افتاده باشد / به در افتادن : فاش گشتن ،آشکار شدن ] منبع : شرح غزلهای سعدی  دکتر محمدرضا برزگر خالقی  دکتر تورج عقدایی  سعدی : به چه کار آیدت ز گُل طبقی ؟ از گلستان ِ ما بِبَر طبقی  شاد و تندرست باشید ..

روزی به دلبری نظری کرد چشم من زان یک نظر دو جهان مرا از نظر افتاد....!