سعدی:تو را سریست که با ما فرو نمی‌آید مرا دلی که صبوری از او نمی‌آید
❈۱❈
تو را سریست که با ما فرو نمی‌آید
مرا دلی که صبوری از او نمی‌آید
کدام دیده به روی تو باز شد همه عمر
که آب دیده به رویش فرو نمی‌آید
❈۲❈
جز این قدر نتوان گفت بر جمال تو عیب
که مهربانی از آن طبع و خو نمی‌آید
چه جور کز خم چوگان زلف مشکینت
بر اوفتاده مسکین چو گو نمی‌آید
❈۳❈
اگر هزار گزند آید از تو بر دل ریش
بد از منست که گویم نکو نمی‌آید
گر از حدیث تو کوته کنم زبان امید
که هیچ حاصل از این گفت و گو نمی‌آید
❈۴❈
گمان برند که در عودسوز سینه من
بمرد آتش معنی که بو نمی‌آید
چه عاشقست که فریاد دردناکش نیست
چه مجلسست کز او های و هو نمی‌آید
❈۵❈
به شیر بود مگر شور عشق سعدی را
که پیر گشت و تغیر در او نمی‌آید
فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۲۹۰
تصاویر
کامنت ها