سعدی:آفتابست آن پری رخ یا ملایک یا بشر قامتست آن یا قیامت یا الف یا نیشکر

برادر گرامیآن اول به معنای دارایی و داشتن چیزیست

گمان می‌کنم یک "آن" در مصرع پایین اضافی‌ست:"آبرویی نیست پیش آن آن زیبا پسر"

در نسخه ی مکتوب این مصرع این گونه درج شده : آبرویی نیست پیش روی آن زیبا پسر---پاسخ: با تشکر، متن مطابق چاپ و تصحیح فروغی است که در آن «آن آن» آمده.

ــــــعشق را یا مالْ باید یا صبوری یا «سفر».ـ سفر انگار دراین عبارتِ سعدی، بیرون کشیدنِ آهسته آهسته یِ خود است از گودالی که به تعبیری، رویِ آن را با گُلِ سرخ پوشانده بودند و تو بی هوا درآن افتادی، و یا درمانِ آهسته آهسته یِ جایِ نیشِ کژدُمی که تو دستِ خود را به عمد سویِ آن کژ کردی.ـــــــــــــــ در یک غذاخوریِ بینِ راهی نشسته ام. ابرها دارند نم پس می دهند. دارم به خشکیِ درخشنده ی زیر اتوبوس نگاه می کنم...#سعدی#احمد_آذرکمان، چهاردهم مهر 1399

@علیرضا: "آبرویی نیست پبشِ آنِ آن زیبا پسر" یعنی که پیش جمال آن زیبا پسر.اشاره به مصرع اول داره.

سلام اگه میشه معنی ابیات عربی رو بنوسید

چند بیتش را با گوگل و لغتنامه توانستم که از درستی آنها مطمئن نیستم چون عاشقانه است و سخت مینویسم ولی نه با اطمینان:هد صبری ما تولی رد عقلی ما ثنامنهدم میکند صبرم چون پشت کند و برمیگرداند عقلم را چون برمیگرددصاد قلبی ما تمشی زاد وجدی ما عبرصید میشود قلبم چون بخرامد و زیاد میشود شوققم چون عبور کندتهت و المطلوب عندی کیف حالی ان ناهاج و واجم مطلوبم کنارم است پس چه حالی میشوم پیشم نباشدحرت و المامول نحوی ما احتیالی ان هجرحیرانم و آرزومند چه چاره کنم اگر رفتقل لمن یبغی فرارا منه هل لی سلوهبگو برای کسی که میگوید ازو بگریز آیا برایم تسلی هستام علی التقدیر انی ابتغی این المفرگرفتم به تقدیر بسپارم کجا باقی است برای فراریکره المحبوب وصلی انتهی عما نهیاکراه دارد محبوب از وصال من،تمام میکنم هر چه گفته و نهی کردهیرسم المنظور قتلی ارتضی فیما امرنقشه قتلم را می کشد راضی ام به حکمشقیل لی فی الحب اخطار و تحصیل المنیگفتند به من در عشق چه خطراتی است و یافتن آرزوهایمدوله القی بمن القی بروحی فی الخطربختی است که میرسم به آن وقتی برسم به کسی که جانم را در خطر می اندازد فالتنائی غصه ما ذاق الا من صبابراستی قصه غصه جدایی را درد چشیده میداند فقطو التدانی فرصه ما نال الا من صبرو جور نمیشود فرصت رسیدن مگر با صبر زیاد

مرسی

لحظک القتال یغوی فی هلاکی لا تدعوسوسه کشتن مرا از خود دور کنعطفک المیاس یسعی فی بلائی لا تذراندام خرامانت میکوشد مرا در بلا اندازد مگذاریا رخیم الجسم لو لا انت شخصی ما انحنیای باریک میان اگر تو نبودی تن من خمیده نمیشدای که چشمان سرمه ای داری اگر تو نبودی اینچنین اشکبار نبودمبعض خلانی اتانی سائلا عن قصتیدوستی پیشم آمد و پرسید چگونه ای؟قلت لا تسئل صفار الوجه یغنی عن خبرگفتم نپرس چهره زردم خبر میدهد از دردم

یا کحیل الطرف لو لا انت دمعی ما انحدرای که چشمان سرمه ای داری اگر تو نبودی اینچنین اشکبار نبودمعطفک المیاسعطف یعنی چرخش و انحنامیاس=خرامان و چالاکعطفک المیاس:گودی و برجستگی فریبنده بدنفراز و فرود تن معشوق که عاشق را بشوراند

خانم تهرانی تمام اعراب هارو اشتباه خوندن...