گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

سعدی:پروانه نمی‌شکیبد از دور ور قصد کند بسوزدش نور

❈۱❈
پروانه نمی‌شکیبد از دور ور قصد کند بسوزدش نور
هر کس به تعلقی گرفتار صاحب نظران به عشق منظور
❈۲❈
آن روز که روز حشر باشد دیوان حساب و عرض منشور
ما زنده به ذکر دوست باشیم دیگر حیوان به نفخه صور
❈۳❈
یا رب که تو در بهشت باشی تا کس نکند نگاه در حور
ما مست شراب ناب عشقیم نه تشنه سلسبیل و کافور
❈۴❈
بیم است شرار آه مشتاق کآتش بزند حجاب مستور
من دانم و دردمند بیدار آهنگ شب دراز دیجور
❈۵❈
آخر ز هلاک ما چه خیزد سیمرغ چه می‌کند به عصفور
نزدیک نمی‌شوی به صورت وز دیده دل نمی‌شوی دور
❈۶❈
از پیش تو راه رفتنم نیست گردن به کمند به که مهجور
سعدی چو مرادت انگبین است واجب بود احتمال زنبور

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۳۰۳

تصاویر

کامنت ها

سام
2020-06-15T07:18:02
سلام.معنی این بیت چی هستش؟ما زنده به ذکر دوست باشیمدیگر حیوان به نفخه صور
مجید۲۸
2020-10-30T07:30:01
سلامسام عزیز منظور این است که در روز رستاخیز وقتی مردگان با دمیدن نفخه سور دوباره زنده میشوند من با یادآوری یار دوباره زنده میشوم حیَوان اینجا منظور کل موجودات هستند که انسان نیز یگ حیوان ناطق به حساب می آید
احمدکریمی
2022-07-18T17:35:47.4027183
با سلام.  همانطور که دوست عزیزمان شرح دادند، سعدی در اینجا بیان میدارد که در روز قیامت «وجه تمایز» من با سایر موجودات در اینست که آنها با دمیدن صور زنده میشوند و من با به یاد آوردنِ دوست. یعنی تعلق من به دوست، محدود به دنیا نیست و در آخرت نیز اولین چیزی که به یاد می آوردم یادِ دوست است.
مجید سروش
2023-04-24T22:23:05.4044607
این غزل می‌توانست پاره ای از ترجیع بند مشهور " ای سرو بلند قامت دوست" باشد