سعدی:ای به خلق از جهانیان ممتاز چشم خلقی به روی خوب تو باز
❈۱❈
ای به خلق از جهانیان ممتاز
چشم خلقی به روی خوب تو باز
لازم است آن که دارد این همه لطف
که تحمل کنندش این همه ناز
❈۲❈
ای به عشق درخت بالایت
مرغ جان رمیده در پرواز
آن نه صاحب نظر بود که کند
از چنین روی در به روی فراز
❈۳❈
بخورم گر ز دست توست نبید
نکنم گر خلاف توست نماز
گر بگریم چو شمع معذورم
کس نگوید در آتشم مگداز
❈۴❈
می‌نگفتم سخن در آتش عشق
تا نگفت آب دیده غماز
آب و آتش خلاف یک دگرند
نشنیدیم عشق و صبر انباز
❈۵❈
هر که دیدار دوست می‌طلبد
دوستی را حقیقت است و مجاز
آرزومند کعبه را شرط است
که تحمل کند نشیب و فراز
❈۶❈
سعدیا زنده عاشقی باشد
که بمیرد بر آستان نیاز
فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۳۱۰
تصاویر
کامنت ها