گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

سعدی:هر که نازک بود تن یارش گو دل نازنین نگه دارش

❈۱❈
هر که نازک بود تن یارش گو دل نازنین نگه دارش
عاشق گل دروغ می‌گوید که تحمل نمی‌کند خارش
❈۲❈
نیکخواها در آتشم بگذار وین نصیحت مکن که بگذارش
کاش با دل هزار جان بودی تا فدا کردمی به دیدارش
❈۳❈
عاشق صادق از ملامت دوست گر برنجد به دوست مشمارش
کس به آرام جان ما نرسد که نه اول به جان رسد کارش
❈۴❈
خانه یار سنگدل این است هر که سر می‌زند به دیوارش
خون ما خود محل آن دارد که بود پیش دوست مقدارش
❈۵❈
سعدیا گر به جان خطاب کند ترک جان گوی و دل به دست آرش

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۳۲۳

تصاویر

کامنت ها

شیرانی
2015-03-22T15:33:37
به گمانم بیت سوم این غزل اینگونه باشد:نیکخواها در آتشم "بگداز"وین نصیحت مکن که بگذارشمحتمل این ست که شیخ اجل قصد بازی با دو واژه ی مشابه "بگداز" و "بگذار" را داشته
حمیدرضا
2017-06-08T22:43:56
@فرخ:متن مطابق تصحیح فروغی (امیرکبیر - چاپ چهاردهم - 1386) است (هر که نازک بود تن یارش) که ذیل کلمه «تن» به عنوان بدل «دل» ذکر شده.
فرخ مردان
2017-06-05T19:06:17
در نسخه فروغی بیت اول اینجور هست:" هر که نازک بود دل یارش...."
هیوا
2021-08-07T11:40:33.4974475
سلام خون ما خود محل آن دارد/ که بود پیش دوست مقدارش  میشه معنیش رو بگین