سعدی:گردن افراشته‌ام بر فلک از طالع خویش کاین منم با تو گرفته ره صحرا در پیش

تاج ،خاقانی و آنگاه سر خاک آلودخیمه، سلطانی و آنگاه فضای درویش!! و اما دستان هم چنین جمع دست است، و کلید است از برای کوک کردن ساز ( دستان نشانی، پرده بندی ) و جادو و افسون است و میگویند زال را ازین رو دستان گفته اند که به افسون سیمرغ رابه خویش می خوانده است( به افسون آتش زدن پر او)در مانای داستان زیباترین نمونه آن در زبان فارسی این بیت استاد سخن است: گویند مگو سعدی چندان سخن از عشقشمی گویم ، و بعد از من گویند به د ستانهاسالها دستان اندیشی ، عمرها چاره گری به بار نشسته است و اینک پای در گنجینه کام دست در گردن یار ، گردن بر فلک افراشته است .

جسارتم را ببخشائیددستان به مانای دو یا چند دست هم هست ، ولی نه درین بیتمانا باشید

در مانای داستان ، افزون بر آنچه از سعدی شیراز گفته آمد، خواجه نیز بیت زیبایی دارد، همو که هماره نگران بوده است مبادا راز از پرده برون افتد !!راز سر بسته ما بین، که به دستان گفتندهر زمان ، با دف و نی بر سر بازار دگر! داستان گویی با دف و نی، بی گمان به آواز است

در تاریخ ما نیز دوران آمده است ، دهخداست که دستان آورده است ،

" بعد ازمن"، خود دورانها در خویش دارد، دستانها شاعرانه تر می نماید، افسانه شدن ، ماندگاری، بودایی . و چنین شده است، که هنوز ؛ زخاک سعدی شیراز بوی عشق آید.......... و به قول ظریف غایب از تاریخ ما؛ مانا در نهان سراینده

سلام...دستان اندیش یعنی چه؟

خیمه سلطان وان گاه فضای درویشبهخیمه سلطنت آنگاه و فضای درویش

تفاوتها در ضبط:افسر خاقان وان گاه سر خاک آلودبه تاج خاقانی و وانگاه سرخاک آلودسعدی ار نوش وصال تو بیابد چه عجببه سعدی ار نوش وصال تو بیابد نه عجب(معنی صحیحتر می نماید)چون میسر شدی ای در ز دریا برتربه چون میسر شدی ای قطره دریا پرتو(عبارت قابل توجه: "قطره دریا پرتو")