سعدی:حکایت از لب شیرین دهان سیم اندام تفاوتی نکند گر دعاست یا دشنام

در بیت اول در بعضی نسخه‌ها به جای «سیم‌اندام» آمده «شیراندام» و جالب این که در کتاب «بدین شیرین سخن گفتن» گزیدهٔ غزلهای سعدی به انتخاب و توضیح اساتید یوسفی و یاحقی این بدل ترجیح داده شده (احتمالا به دلیل تناسب واژگانی شیرین و شیراندام) و آن را (شیراندام را) «دارای اندام نیرومند و متناسب، دارای سینهٔ پهن و کمر باریک»! معنی کرده. در هر حال «سیم‌اندام» یعنی کسی که بدنش مانند سیم (=نقره) سپید باشد. می‌گوید از زبان چنین شخصی (شیرین دهان سیم‌اندام یا حتی بسته به ذائقه شیراندام!) هر چیزی اعم از دعا یا دشنام بیرون بیاید نیکوست.بیت 2: «شراب صرف» به نقل از لغتنامه «شراب بی آب» و «شراب خالص» را گویند.بیت 3: ملام = ملامتمصرع 2 بیت 4: به نقل از کتاب یاد شده در بیت اول: «مرغی که در دام گرفتار است با تکان دادن آستین نمی‌رود» کنایه از این که دست خودم نیست که به خاطر ستم از دست تو بروم و گرفتارم.بیت 5: «برآید نام» یعنی مشهور شود. چیزی نمانده که عاقل پنجاه ساله در عرض پنج روز به دیوانگی و نداشتن عقل مشهور شود.بیت 7: جملهٔ عربی: «جای شگفتی است که عاشق چگونه خوابش می‌برد»مصرع 2 بیت 8: از بس خوبی وصفت در وهم و خیال هم نمی‌گنجد.بیت 9: اقلام جمع قلم به معنی قلمی که با آن می‌نویسند باید باشد که با اوراق در مصرع اول تناسب دارد. می‌گوید این کاغذها قطعا روزی می‌سوزند زیرا قلمها تاب تحمل آتش سعدی (=آتشی که در درون سعدی شعله ور است) را ندارند.

منظور از آستین در اینجا "راه،طریق" هست.

ساز و آوازی از دو هنرمند بی نظیرتار:استاد حاج علی اکبر خان شهنازیآواز:استاد اقبال السلطان(شهردار تبریز در دوره ی مشروطه)شعر:حضرت سعدیدستگاه شوربرگرفته شده از"موسیقی سنتی"(sonnati-music.blog.ir )