سعدی:بس که در منظر تو حیرانم صورتت را صفت نمی‌دانم
❈۱❈
بس که در منظر تو حیرانم
صورتت را صفت نمی‌دانم
پارسایان ملامتم مکنید
که من از عشق توبه نتوانم
❈۲❈
هر که بینی به جسم و جان زنده‌ست
من به امید وصل جانانم
به چه کار آید این بقیت جان
که به معشوق برنیفشانم
❈۳❈
گر تو از من عنان بگردانی
من به شمشیر برنگردانم
گر بخوانی مقیم درگاهم
ور برانی مطیع فرمانم
❈۴❈
من نه آنم که سست بازآیم
ور ز سختی به لب رسد جانم
گر اجابت کنی و گر نکنی
چاره من دعاست می‌خوانم
❈۵❈
سهل باشد صعوبت ظلمات
گر به دست آید آب حیوانم
تا کی آخر جفا بری سعدی
چه کنم پای بند احسانم
❈۶❈
کار مردان تحمل است و سکون
من کیم خاک پای مردانم
فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۴۱۶
تصاویر
کامنت ها