سعدی:من از اینجا به ملامت نروم که من اینجا به امیدی گروم
❈۱❈
من از اینجا به ملامت نروم
که من اینجا به امیدی گروم
گر به عقلم سخنی میگویند
بیم آن است که دیوانه شوم
❈۲❈
گوش دل رفته به آواز سماع
نتوانم که نصیحت شنوم
همه گو باد ببر خرمن عمر
دو جهان بی تو نیرزد دو جوم
❈۳❈
دوستان عیب و ملامت مکنید
کانچه خود کاشته باشم دروم
من بیچاره گردن به کمند
چه کنم گر به رکابش نروم
❈۴❈
سعدیا گفت به خوابم بینی
بیوفا یارم اگر میغنوم
کامنت ها