سعدی:می‌برزند ز مشرق شمع فلک زبانه ای ساقی صبوحی درده می شبانه

عالی و هزاران بار عالی

میشه لطفا معنی کامل این شعر رو بزارید

لطفا میشه این بیت رو برام توضیح بدیدعقلم بدزد لختی چند اختیار دانشهوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه

جناب آریا مثل اینکه جناب سعدی دیوانگی را بر عاقل بودن ترجیح می دهد و از درس و مدرسه خسته شده میگوید چقدر دنبال علم و دانش بروم لا اقل برای مدت کوتاهی عقلم را از من بگیر و در مصرع دوم میخواهد که هوش او را بگیرند یا بیهوش باشد که غم زمانه را نخوردبا درود مرسده

دیوانگان نترسند از صولت قیامتبشکیبد اسب چوبین از سیف و تازیانهبشکیبد اسب چوبین از شیب تازیانهشیب تازیانه یا شلاق همان رشته هایی است که در سر شلاق کار میگذارند و بسیار کشنده و درد آور است و صدای تیزی دارد.گاوچرانهای امریکایی استفاده میکنند.ضربه ای که وارد میکند از هفت تیر هم بیشتر است.کتک خور اسب چوبین خوب است و درد شیب تازیانه کودکان را نمیفهمد

سلاموزن این بیت واسه من نامفهوم بود!اگه میشه راهنماییم کنید.سپاسگر می به جان دهندت بستان که پیش داناز آب حیات بهتر خاک شرابخانه

اگر در ازای می جانت را طلب کردند قبول کن تا معامله صورت گیرد، چرا که دانایان می دانند حتی خاک در میخانه در زندگی بخشی از آب حیات نیز برتر است! بهای باده من المومنین انفسهمهوای خویش بنه گر هوات بیع و شراست

به راستی که اثر محسن نامجو با این سروده بی نهایت شنیدنی ست.من که به :گر سنگ فتنه بارد....میرسد به هم میریزم....شادزی و مهرافزون

المیرای گرامی، معنای شعر به گمان من این است:1: خورشید از مشرق در حال طلوع کردن است، ای ساقی بامدادی از می دیشب جامی بده. مرسوم بوده است آنها که شب را به باده گساری میپرداخته اند، جامی نیز در بامداد می نوشیدند که خماریشان برطرف شود. به آن جام صبوحی میگفتند.2:با مستی عقلم را برای لختی بدزد، تا چند این افکار من در اختیار دانش باشد و هوشم را ببر تا غم زمانه نخورم.3: معنی بیت سوم مشخص است. اما منظور این است هنگامی که مست شوم سنگ فتنه بر سرم و تیر طعنه در جانم اثر نخواهد کرد4: اگر شراب را به بهای جانت بفروشند بخر که در پیش آدم دانا خاک شرابخانه از آب حیات بهتر است. یعنی می را هم ارز آب حیات دانسته است.5: در این بیت هم میگوید که آنچه که در کوزه شراب است همان آب حیات است که هم طعم آتش دارد (می سوزاننده شرابی قوی و گیراست)، و هم رنگ انار (یعنی رنگش قرمز است ... شراب قرمز)5:عجیب نیست که صوفی شراب ناب نمینوشد، همانگونه که سیمرغ در آشیانه گنجشک جای نمیگیرد. در اینجا سعدی به گونه ای صوفی را تحقیر کرده که ظرفیت ندارد.6: ما دیوانگان از بزرگی و ابهت قیامت نمیترسیم یعنی نگران نیستیم از آنکه شراب مینوشیم همانگونه که اسب چوبی شمشیر و تازیانه را تاب میاورد.7: صوفی کنج خلوت را دوست دارد و سعدی طرف صحرا را و البته آنکه صاحب هنر است بر بی خنر خورده نمیگیرد. در اینجا باز هم سعدی صوفی را به بد سلیقگی (خلوت گزیدن) و بی هنری تحقیر میکند.

تو آلبوم الکی محسن نامجو اینو با عنوان "هوشم ببر" خوانده.عالیه!

آلبوم محسن نامجو را نشنیده ام.اما آلبوم "دستان" استاد محمدرضا شجریان را که شنیده‎ام؛ دراین آلبوم این شعر سعدی را نیز سروده است. خارق العاده است؛ بی نظیر است، مثل همه کارهای استاد.

با درود بر اساتید شجریان و نامجو و دعای خیر و آفرین و مرحبا بر تاریخ ما:بنده مصرع اول غزل را داشتم ولی به فکرم نمی رسید از شعرای قدیم باشد. الله الله این غزل را مثل اینکه با زبان امروزی نوشته باشند . خدا رحمت کند سعدی را. فارسی زبانان قدر سعدی و کلیه شعرای قدیم را پیشکسوت هستند بدانید و خداوند خیر بر شاعران قرن اخیر هم بدهد که زبان و شعر را زنده کرده‌اند. باز هم از تاریخ ما و خدمات عالی آن متشکرم.

اساتید بزرگوار نامجو و شجریان از شعر سعدی علیه‌الرحمه الهام گرفته‌اند. سعدی علیه‌الرحمه از چه کسی الهام گرفته است. پس باید گفت: کار سعدی علیه‌الرحمه خارق العاده است؛ بی نظیر است، مثل همه کارهای آن استاد بزرگ.

بیت دوم به این صورت خوانده می شود:عقلم بدزد لختی،چند اختیار دانشهوشم ببر زمانی،تا کی غم زمانه

گاهی اوقت از بس به بی عدالتی های این دنیا و چرایی آفرینشمون فکر می کنم و به هیچ نتیجه ای نمی رسم دیوونه می شم. این جور موقع هاست که این بیت از استاد سخن توی ذهنم مرور می شه:عقلم بدزد و لختی چند اختیار دانشهوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه و می فهمم جایی که من الان وایسادم سعدی چند صد سال پیش بوده.

امیر جان نشکیبد اشتباه است و بشکیبد صحیح میباشد. بشکیبد یعنی صبر کند تحمل کند. شکیب یعنی صبر و تحمل. سعدی میفرماید اسب چوبین میتواند شدت تازیانه را تحمل کند چون بی جان هست در حالی که اسب واقعی و جاندار نمیتواند شدت تازیانه را تحمل کند. با سپاس فراوان.

در بیت"عقلم بدزد لختی چند اختیار دانشهوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه"با نظر من دانش اینجا به معنی علم نیست بلکه به معنی حواس داشتن و مست نبودن است.یعنی شاعر از به هوشیار بودن و مست نبودن خسته شده است و به ساقی میگوید تا کی اختیار و کنترل من در دست آگاهی وهوشیاری و دانش(خود آگاهی) باشد.لطفا لختی(کمی) با دادن شراب عقل ما را بدزد

صوفی و کنج خلوت سعدی و طرف صحراصاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانهاین "هنر" که امروزه کاربرد بسیار دارد و از آن معنی های گوناگون گرفته شده در اصل به معنی مرد خوب و شایسته بوده چه که شایستگی مردان بیشتر در هنر رزم بوذه و از اینرو برخی آن را به جنگ معنی کرده اندهنر=هونر=هو+نرهو=خو=خوب=شایسته=قابلنرینه شایسته

صوفی و کنج خلوت سعدی و طرف صحرا صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانهنمیدونم چه رمزی در این بیته که هر بار خواندش من رو دگرگون میکنه و بال پرواز بهم میدهآیا کسی تجربه نزدیک به این حس من دارد ،در رابطه با این بیت؟

مصرع دوم بیت چهارم بدین صورت نیز آمده و به نظر من بر متن ارجحیت دارد و معنی را بهتر میرساند : گر می به جان دهندت بستان که پیش داناز آب حیات خوشتر آب شرابخانه. با تشکر.

اب حیات من است خاک سر کوی دوستگر دو جهان خرمی است ما و غم روی دوست.........................................................گر می به جان دهندت بستان که پیش داناز آب حیات بهتر خاک شرابخانهخاک شرابخانه شرف دارد به آب حیات پس بماند که آب آن چیست در برابر آب حیات آن

خاک شرابخانه شرف دارد به آب حیات پس بماند که آب آن چیست در برابر آب حیاتخاکش که این است آبش چه باشد.نوش

تاریخ ما عزیز سلامدر بیت ماقبل آخر مصراع دوماینطور صحیح است که: نشکیبد اسب چوبینبشکیبد اشتباه است

چرا رو مرسده بودن خیلی تاکید دارید ؟

ز آب رو باید زاب بخونید تا وزنش درست شه

بشکیبد درسته یعنی اسب چوبی دردش نمیاد و تحمل میکنه تازیانه رو

به گمان من -- سعدی میگوید - بی فکری ( که نمونه آن در مدیتیشن صبح زود به دست میاید) از آب حیات بهتر است. ای ساقی صبوحی درده می شبانههوشم ببر زمانی تا کی غم زمانهز آب حیات بهتر خاک شرابخانه  

درود بر روان پاک سعدی