سعدی:همه چشمیم تا برون آیی همه گوشیم تا چه فرمایی
❈۱❈
همه چشمیم تا برون آیی
همه گوشیم تا چه فرمایی
تو نه آن صورتی که بی رویت
متصور شود شکیبایی
❈۲❈
من ز دست تو خویشتن بکشم
تا تو دستم به خون نیالایی
گفته بودی قیامتم بینند
این گروهی محب سودایی
❈۳❈
وین چنین روی دلستان که تو راست
خود قیامت بود که بنمایی
ما تماشاکنان کوته دست
تو درخت بلندبالایی
❈۴❈
سر ما و آستان خدمت تو
گر برانی و گر ببخشایی
جان به شکرانه دادن از من خواه
گر به انصاف با میان آیی
❈۵❈
عقل باید که با صلابت عشق
نکند پنجه توانایی
تو چه دانی که بر تو نگذشته‌ست
شب هجران و روز تنهایی
❈۶❈
روشنت گردد این حدیث چو روز
گر چو سعدی شبی بپیمایی
فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۵۱۲
تصاویر
کامنت ها