سعدی:که دست تشنه می‌گیرد به آبی خداوندان فضل آخر ثوابی
❈۱❈
که دست تشنه می‌گیرد به آبی
خداوندان فضل آخر ثوابی
توقع دارم از شیرین زبانت
اگر تلخ است و گر شیرین جوابی
❈۲❈
تو خود نایی و گر آیی بر من
بدان ماند که گنجی در خرابی
به چشمانت که گر زهرم فرستی
چنان نوشم که شیرینتر شرابی
❈۳❈
اگر سروی به بالای تو باشد
نباشد بر سر سرو آفتابی
پری روی از نظر غایب نگردد
اگر صد بار بربندد نقابی
❈۴❈
بدان تا یک نفس رویت ببینم
شب و روز آرزومندم به خوابی
امیدم هست اگر عطشان نمیرد
که باز آید به جوی رفته آبی
❈۵❈
هلاک خویشتن می‌خواهد آن مور
که خواهد پنجه کردن با عقابی
شبی دانم که در زندان هجران
سحرگاهم به گوش آید خطابی
❈۶❈
که سعدی چون فراق ما کشیدی
نخواهی دید در دوزخ عذابی
فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۵۲۰
تصاویر
کامنت ها