گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

سعدی:ملک زاده‌ای گنج فراوان از پدر میراث یافت دست کرم بر گشاد و داد سخاوت بداد و نعمت بی دریغ بر سپا...

ملک زاده‌ای گنج فراوان از پدر میراث یافت دست کرم بر گشاد و داد سخاوت بداد و نعمت بی دریغ بر سپاه و رعیت بریخت
نیاساید مشام از طبله عود
❈۱❈
بر آتش نه که چون عنبر ببوید بزرگی بایدت بخشندگی کن
که دانه تا نیفشانی نروید
یکی از جلسای بی تدبیر نصیحتش آغاز کرد که ملوک پیشین مر این نعمت را به سعی اندوخته‌اند و برای مصلحتی نهاده دست از این حرکت کوتاه کن که واقعه‌ها در پیش است و دشمنان از پس، نباید که وقت حاجت فرو مانی.
اگر گنجی کنی بر عامیان بخش رسد هر کدخدایی را برنجی
❈۲❈
چرا نستانی از هر یک جوی سیم که گرد آید تو را هر وقت گنجی
ملک روی از این سخن به هم آورد و مر او را زجر فرمود و گفت مرا خداوند تعالی مالک این مملکت گردانیده است تا بخورم و ببخشم نه پاسبان که نگاه دارم
قارون هلاک شد که چهل خانه گنج داشت
نوشیروان نمرد که نام نکو گذاشت

فایل صوتی گلستان حکایت شمارهٔ ۱۸

تصاویر

کامنت ها

ثمین
2015-01-15T23:50:45
این متن دارای اشتباهات نگارشی متعدد است. بنده اقوال مشهور آن را جهت بررسی در متن ذکر کردم:ملک زاده ای گنج فراوان از پدر میراث یافت دست کرم «برگشاد» - باید بی‌فاصله نوشته شود چرا که یک واژه است- و داد سخاوت بداد و نعمت بی‌دریغ بر سپاه و رعیت بریخت.نیاساید مشام از طبله عودبر آتش نه که چون عنبر ببویدبزرگی بایدت بخشندگی کنکه دانه تا نیفشانی نرویدیکی از جلسای بی‌تدبیر نصیحتش آغاز کرد که ملوک پیشین «مرین» -در برخی نسخ "این" آمده که به نظر می‌رسد در اینجا "این" صحیح باشد- نعمت را به سعی اندوخته‌اند و برای «مصلحتی» - در سایر نسخ مصلحت آمده, هرچند ی نکره در اینجا اشتباه به نظر نمی‌رسد اما در سایر نسخ اتفاق نظر وجود داشت- نهاده. دست ازین حرکت کوتاه کن که واقعه‌ها در پیش است و دشمنان «از» - در برخی نسخ در پس بوده است که با متن نیز سازگارتر است- پس. نباید که - به وقت حاجت بوده است که در اینجا حرف اضافه به از قلم افتاده- «وقت» حاجت «فرو مانی» - در برخی نسخ در مانی بوده است- .اگر گنجی کنی بر عامیان بخشرسد هر کدخدایی را «به رنجی» - در سایر نسخ و البته لغتنامه دهخدا به صورت برنجی آمده است-چرا نستانی از هر یک جوی سیمکه گرد آید ترا هر وقت گنجیملک روی از این سخن «به هم آورد« - در سایر نسخ آمده " در هم کشید"- و «مرو» - او را صحیح است و نه مرو را / نیز در برخی نسخ که مر او را صحیح دانسته‌اند قبل از آن آورده‌اند: "و موافق طبعش نیامد و مر او را..."- را زجر فرمود و گفت: مرا «خداوند تعالی» - در برخی نسخ خدای تعالی و در برخی خدای عزوجل آمده است- «مالک» - در برخی نسخ مالک و در برخی پادشاه آورده شده است- این مملکت گردانیده است تا «به خورم»- بخورم- و ببخشم ،نه «پاسبان» - پاسبانم- که «نگاه» -نگه- دارم.قارون هلاک شد که چهل خانه گنج داشت«نوشین روان» -نوشیروان- نمرد که نام نکو گذاشت
fazli
2014-09-23T15:02:37
قارون بمرد وقاعده زشت از او بماند ....عادل برفت ونام نیکو اختیار کرد