گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

سعدی:آن را که گوش ارادت گران آفریده‌اند، چون کند که بشنود و آن را که کمند سعادت کشان می‌برد، چه کند...

آن را که گوش ارادت گران آفریده‌اند، چون کند که بشنود و آن را که کمند سعادت کشان می‌برد، چه کند که نرود؟
شب تاریک دوستان خدای
❈۱❈
می‌بتابد چو روز رخشنده وین سعادت به زور بازو نیست
تا نبخشد خدای بخشنده از تو به که نالم که دگر داور نیست
❈۲❈
وز دست تو هیچ دست بالاتر نیست آن را که تو رهبری کسی گم نکند
وآن را که تو گم کنی کسی رهبر نیست

فایل صوتی گلستان حکمت شمارهٔ ۹۳

تصاویر

کامنت ها

محمدحسین ایراندوست
2022-07-24T14:07:18.4812696
بنام خدا مراد سعدی در این حکمت این است که برخی از انسانها  از ازل شقی آفریده شده اند .  و گوش آنها به شنیدن حق سنگین است. قرآن به این دسته می گوید : «خَتَمَ اللَّهُ عَلَی قُلُوبِهِمْ وَعَلَی سَمْعِهِم»  یعنی : خدا مهر نهاد بر دلها و گوشهای ایشان، برای همین از سوی حق چیزی نمی شنوند. این دسته همان گروه هستند که سعدی گفت :  آن را که گوشِ ارادت گران آفریده‌اند، چون کُند که بشنود.  برخی از انسانها هم سعید و سعادتمند هستند. و کمند سعادت آنها را به سمت رستگاری می کشاند. سپس سعدی در یک قطعه دو بیتی گوید که وصل به حق و رسیدن به خدا با کشش از جانبِ خداست نه با کوشش محض. به قول سعدی این سعادت به زور بازو نیست. برای همین شب برای دوستان خدا مثل روز رخشنده است.   1- گوش ارادت : یک نوع استعاره است از نوع اضافه ی اقترانی ، زیرا  وجود «مضاف » برای « مضاف الیه» یک واقعیت است.  برعکس اضافه ی استعاری که وجود « مضاف » برای « مضاف الیه » یک واقعیت نیست. و معنای آن پذیرفتن و اطاعت و بندگی است.    2-  گران : هم مقابلِ سبک است به معنای سنگین. و هم مقابلِ ارزان است به معنای پربها. و هم مجازا به معنای ناپسند و ناگوار است. در اینجا به معنای اول است یعنی سنگین.