سعدی:بود در خاطرم که یک چندی گرچه هستم به اصل و دانش حر

ترک کردیم خدمت و خلعتنه دیار عرب نه شیر شتر

دیار عرب را به غلط مردمان دیدار عرب خوانند و گویند

گرامی محجوب بندگی درت کنم چندیبی‌ریا همچو ایبک و سنقرگویا از دو غلام معروف نام می برد:لغت‌نامه دهخداایبک . [ ب َ ] (اِخ ) نام غلامی از غلامان سلطان شهاب الدین غوری که در دهلی پادشاهی کرده و کتاب تاج المآثر بنام اوست . آخر از اسب افتاد و درگذشت.لغت‌نامه دهخداسنقر. [ س ُ ق ُ ] (اِخ ) از اعلام ترکان است . || نام غلامی است :در زمانی بود امیری از کرامبود سنقر نام او را یک غلام .مولوی

در بیت پنجم منظور از ایبک چیست؟ با توجه به آن که سنقر یک پرنده شکاری است و کنار هم قرار گرفتن این دو واژه این گونه به ذهن می آورد که ایبک هم نام پرنده ای باشد