سعدی:هر که هر بامداد پیش کسیست هر شبانگاه در سرش هوسیست
❈۱❈
هر که هر بامداد پیش کسیست
هر شبانگاه در سرش هوسیست
دل منه بر وفای صحبت او
کآنچنان را حریف چون تو بسیست
❈۲❈
مهربانی و دوستی ورزد
تا تو را مکنتی و دسترسیست
گوید اندر جهان تویی امروز
گر مرا مونسی و همنفسیست
❈۳❈
باز با دیگری همین گوید
کاین جهان بی تو بر دلم قفسیست
همچو زنبور در به در پویان
هر کجا طعمهای بود مگسیست
❈۴❈
همه دعوی و فارغ از معنی
راست گویی میان تهی جرسیست
پیش آن ذم این کند که خریست
نزد این عیب آن کند که خسیست
❈۵❈
هر کجا بینی این چنین کس را
التفاتش مکن که هیچ کسیست
کامنت ها