سعدی:دوش در صحرای خلوت گوی تنهایی زدم خیمه بر بالای منظوران بالایی زدم

آرمان درست میگه، اصل کلمه خیط است نه خبط، و در این جا به معنی رشته است (رشته کبر و خود بینی)، خواهشا تصحیح بفرمایید!

بیت دوم مصرع دوم،چون من اندر کوی وحدت لاف یکتایی زدمصحیح است.

در بیت ششم، مصرع دوم کلمه خیط درست است که معنی آن نخ می باشد و کلمه خیاط هم صیغه مبالغه ای است از همین لغت.

مصرعد ششم خیط هست نه خبط تاب خوردم رشته وار اندر کف خیاط صنع پس گره بر خیط خود بینی زدم زدم

تا نباید گشتنم گرد در کس چون کلیدبر در دل زآرزو قفل شکیبایی زدمگشتم شعر را از وزن می اندازد

دوستان منطور از دوتابی چاک شدن در بیت "خرقه‌پوشان صوامع...."" چیست؟

6- تاب خوردم رشته وار اندر کف خیاط صنع - پس گره بر خیط خودبینی و خودرایی زدم  *** [یزدانپناه عسکری] حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ –  بقره : 187 تصور (تَبَیَّن‏) انسان، بدون در دام آن افتادن توضیح و تداوم بَیْن ابیض و اسود جهان، با در مقابل هم قرار دادن آن دو و گشودن فجر و ادراک دنیای واقعیت و رسیدن به تمامیت نفس، نه یادگرفتن توضیحی جدید. انسانی که خود بین نیست و به تمامیت نفس رسیده ، حرکت دارد ، و خود را به‌طور هماهنگ با دنیایی که او را در برگرفته تغییر می‌دهد، خواه دنیای «ابیض» یا دنیای «اسود» باشد. و متوجه می‌شود دنیا، فیضان فیض و صدور فیض است. _____ (خیط: أصل واحد یدلّ علی امتداد الشی‏ء فی دقّة ، تداوم) ؛ (الْخَیْط- شترمرغ) ؛  199+62 :3+1