گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

سعدی:ساقیا می ده که ما دردی کش میخانه‌ایم با خرابات آشناییم از خرد بیگانه‌ایم

❈۱❈
ساقیا می ده که ما دردی کش میخانه‌ایم با خرابات آشناییم از خرد بیگانه‌ایم
خویشتن سوزیم و جان بر سر نهاده شمع‌وار هر کجا در مجلسی شمعیست ما پروانه‌ایم
❈۲❈
اهل دانش را در این گفتار با ما کار نیست عاقلان را کی زیان دارد که ما دیوانه‌ایم
گر چه قومی را صلاح و نیکنامی ظاهر است ما به قلاشی و رندی در جهان افسانه‌ایم
اندر این راه ار بدانی هر دو بر یک جاده‌ایم
واندر این کوی ار ببینی هر دو از یک خانه‌ایم
❈۳❈
خلق می‌گویند جاه و فضل در فرزانگیست گو مباش اینها که ما رندان نافرزانه‌ایم
عیب توست ار چشم گوهربین نداری ورنه ما هر یک اندر بحر معنی گوهر یکدانه‌ایم
❈۴❈
از بیابان عدم دی آمده فردا شده کمتر از عیشی یک امشب کاندر این کاشانه‌ایم
سعدیا گر بادهٔ صافیت باید باز گو: ساقیا می ده که ما دردی کش میخانه‌ایم

فایل صوتی مواعظ غزل شمارهٔ ۴۶

تصاویر

کامنت ها

م رجبی
2016-01-02T21:16:27
در بیت اول منظور از دردی کش هر دلسوخته ایست
فرخ مردان
2017-06-10T09:15:15
جالبه که چقدر با فضای سایر غزلیات سعدی فرق داره این غزل. سعدی خیلی ملموس و اینجهانی فکر میکنه. انگار این یکی نوشته شده که سرمشقی برای حافظ بشه بعداً.
ایرانی
2018-04-13T00:43:51
در مصرع : ساقیا می ده که ما دردی کش میخانه‌ایم منظور سعدی بزرگوار از دردی کشی نهایت رندی و درد به معنی ته خمره شراب هست که ناخالصی دارد. الحق که سعدی شیرازی فرمانروای مسلم ملک سخن و استاد غزل می باشد و افتخار ما ایرانی هاست.
آروین یوسفی
2022-05-16T08:33:30.7925857
چقدر این غزل زیباست! گویی آمیزه ای است از کلام نغز سعدی، با حال و هوایی که از اشعار حافظ میشناسیم. حس غریب و در عین حال فوق العاده ای دارد.
الهه (نازی) صادقلو
2023-10-03T17:15:56.5662087
یکی از غزل هایِ حافظانه یِ سعدی! ظاهرا حافظ این نوع سبک و سیاق از غزل هایِ سعدی را دوست داشته است!