گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

سعدی:مقصود عاشقان دو عالم لقای توست مطلوب طالبان به حقیقت رضای توست

❈۱❈
مقصود عاشقان دو عالم لقای توست مطلوب طالبان به حقیقت رضای توست
هر جا که شهریاری و سلطان و سروریست محکوم حکم و حلقه به گوش گدای توست
❈۲❈
بودم بر آن که عشق تو پنهان کنم ولیک شهری تمام غلغله و ماجرای توست
هر جا که پادشاهی و صدری و سروریست موقوف آستان در کبریای توست
❈۳❈
قومی هوای نعمت دنیا همی پزند قومی هوای عقبی و ما را هوای توست
هر جا سریست خستهٔ شمشیر عشق تو هر جا دلیست بستهٔ مهر و هوای توست
❈۴❈
کس را بقای دائم و عهد قدیم نیست جاوید پادشاهی و دائم بقای توست
گر می‌کشی به لطف وگر می‌کشی به قهر ما راضییم هرچه بود رای رای توست
❈۵❈
امید هر کسی به نیازی و حاجتی است امید ما به رحمت بی‌منتهای توست
هر کس امیدوار به اعمال خویشتن سعدی امیدوار به لطف و عطای توست

فایل صوتی مواعظ غزل شمارهٔ ۷

تصاویر

کامنت ها

علی
2015-01-12T05:39:04
با سلام علمای بلاغت تکرار واژه ی قافیه را عیب فاحش شمرده اند .مگر اینکه ابیات شعر از بیست و سی بیشتر باشد ،یا قصیده دارای دو مطلع، باشد .به علاوه تکرار واژه ی قافیه مصرع اول را در غزل عیب ندانسته اند ،حتی تکرار آن را در مصرع چهارم صنعت رد القافیه به حساب آورده اند .با این اوصاف گاهی شعرا در غیر از این موارد هم قافیه را تکرار کرده اند ،که مصرع پنجم وششم این شعر یکی از مصادیق آن است .برای نمونه میتوان به این بیت از حافظ اشاره کرد دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمیگیرد ..........................که سه واژه ی دیگر ،ساغر،خوش تر،در یک غزل تکرار شده.منبع: ادبیات پیش دانشگاهی رشته ی علوم انسانی
مسعود رعیتی
2016-11-21T14:23:00
با سلام خدمت همه دوستاناین شعر زیبا رو محمد معتمدی عزیز و بزرگوار در مناجات بیار زیبا خوندن.پیشنهاد میدم گوش بدین.
مسعود
2016-06-26T02:24:38
با صدای محمد معتمدی عزیز فوق العاده به دل مینشیند
امین کیخا
2013-04-24T00:43:40
هوای چیزی را پختن در اندیشه چیزی بودن
حمیدرضا
2020-05-22T11:24:28
این غزل در نسخهٔ فروغی در ملحقات مواعظ بخش غزلیات عرفانی آمده است و ذیل آن در پاورقی عنوان شده که: «این غزل از یک نسخهٔ خطی نقل شد. بعضی ابیات آن از شیخ است رجوع شود به ص 786». که صفحه اشاره به غزل با مطلع «ای یار ناگزیر که دل در هوای توست ...» دارد که ابیاتی از آن در این غزل تکرار شده.
مهریار mohsen.۲۹۸@gmail.com
2018-05-07T12:33:56
با سلام و درود در بیت دو تا به آخر تصحیح شود به گر می‌کشی به لطف و اگر می‌کشی به قهر
بنده hashemimasoud۶۸@yahoo.com
2018-06-08T23:16:21
چرا این غزل در کلیات فروغی نیست؟
امیرحسین آریا
2022-11-25T09:34:45.9885107
مهریار عزیز خوانش شعر از لحاظِ وزن با " وَگَر " صحیح تر است لاکن که در صورت خوانش به شکل " و اگر " ، حرفِ واو به صورت رابطِ اضافه خوانده می شود ( در معنا تغییری حاصل نمی شود و فقط وزن کمی آسیب میبیند ) پیروز باشید