سعدی:تا سگان را وجود پیدا نیست مشفق و مهربان یکدگرند

در مصرع اول بجای کلمه وجود کلمه "وجوه" صحیح می باشد

گرامی خرم روزگارلب اگر باز کنم ناله کجا ؟ فریاد ستبجز اینست مگر؟ آنچه رسد بیدادستهر چپاولگر و یاغی و سر ِ گردنه گیرازلب بسته و از قفل دهان دلشادستجوهری بود برین کلک و بخشکید ز جوردیرگاهیست که لب از لب خود نگشادستمانا باشید

مهناز بانو زیباستشعر از کیست ؟بقیه دارد ؟لب از لب خود نگشادست ، منظور چیست ؟

دوست عزیزم مهناز گرامیدیرگاهیست که بازار اندیشه ها را قفل تعطیلی بر بسته اند..با اجازه شما پرسش آخر حسین عزیز را پاسخ دهم:بر سر قلم نی یا قلم فلزی معمولا فاق یا شکافی ایجاد می کنند که علت اصلی ان جذب و هدایت بیشتر جوهر یا مرکب به نوک قلم در هنگام نوشتن است.به همین سبب نوک قلم در دو سوی فاق به زیبایی به لب تشبیه شده که به علت خشک شدن جوهرِ ذخیره شده در فاق، دوخته شدن لب ها را تداعی می کند..

دریغا خودلقمه در میانشان انداخته ایمکه چنین تهیگاهمان می درند

کور سوی امیدی پیداستچه گویا به دریدن تهیگاه یکدگر بر خاسته اند.

در مملکت که غرش شیران گذشت و رفت این عوعو سگان { دل آزار } بگذرد