صائب تبریزی:نفس را مطلق عنان رزق فراوان می‌کند توسن سرکش چو میدان یافت طوفان می‌کند
❈۱❈
نفس را مطلق عنان رزق فراوان می‌کند
توسن سرکش چو میدان یافت طوفان می‌کند
ناقصان را صحبت روشن‌ضمیران کیمیاست
خاک را زر پرتو خورشید تابان می‌کند
❈۲❈
تازه می‌گردد ز چشم اشکباری جان ما
مجلس ما را گل ابری گلستان می‌کند
می‌گشاید دل ز آه سرد اهل درد را
غنچه‌ها را گر نسیم صبح خندان می‌کند
❈۳❈
از مروت نیست تندی با پناه‌آوردگان
ورنه نی در ناخن شیران نیستان می‌کند
زال دنیا سخت می‌گیرد به ارباب صلاح
مصر را عصمت به یوسف چاه و زندان می‌کند
❈۴❈
خون حنای عید باشد کشته معشوق را
شمع بی‌جا گریه بر خاک شهیدان می‌کند
قرب نیکان خاکساران را کند با آبرو
این سفال خشک را سیراب ریحان می‌کند
❈۵❈
چوب منع از قرب مانع نیست دوراندیش را
بلبل ما در قفس سیر گلستان می‌کند
از لباس زر چه حاصل فلس روی‌اندود را؟
کی دل تاریک را روشن چراغان می‌کند؟
❈۶❈
ظلمت شب چشم رهزن را جواهر سرمه است
خط کجا آن دشمن دین را مسلمان می‌کند؟
سایه اقبالمندان است مفتاح امید
مور را صاحب سخن صائب سلیمان می‌کند
کامنت ها