صائب تبریزی:زان رخ گلگون عرق یاقوت احمر می‌شود چون زمین افتاد قابل دانه گوهر می‌شود
❈۱❈
زان رخ گلگون عرق یاقوت احمر می‌شود
چون زمین افتاد قابل دانه گوهر می‌شود
گر چنین مجنون ما را عشق در شور آورد
دامن دشت جنون صحرای محشر می‌شود
❈۲❈
آب جای باده گلرنگ نتواند گرفت
تشنه دیدار کی قانع به کوثر می‌شود؟
از گریبان خموشی هرکه آرد سر برون
چون چراغ صبحگاهی خرج صرصر می‌شود
❈۳❈
با سر آزاده‌ام فارغ ز دولت کاین هما
بر سر بی‌مغز دایم سایه‌گستر می‌شود
خجلت از حرف مکرر لازم فهمیدگی است
منفعل کی طوطی از حرف مکرر می‌شود؟
❈۴❈
جلوه‌های مختلف دارد می دولت که آب
زنگ در آیینه و در تیغ جوهر می‌شود
آه خون‌آلود را چندان که می‌دزدم به دل
از گره چون رشته باران رساتر می‌شود
❈۵❈
نیست خوان پر ز نعمت را به سرپوش احتیاج
کی سر آزادگان قانع به افسر می‌شود؟
کامنت ها